1. Saldırgan davranış (kendine ya da diğerlerine zarar verme, aşırı inatçılık), dürtüsel vurmalar
2. Korkular; ayrılma korkusu, böcek-karanlık fobileri
3. Davranışsal gerileme; daha önce edinmiş olduğu becerileri bir neden bağlı olarak yapmaması. Örneğin kardeş doğumu sonrası parmak emme, vb gibi.
4. Seçici konuşmazlık, sosyal kaygılar ve özgüven sorunları,
5. Uyku ve yeme sorunları
6. Tuvalet sorunları özellikle enkoprezis (kaka yutma-kaçırma)
7. Uyum problemleri; ailede yaşanan değişimlere örneğin boşanma veya ağır hastalık gibi uyum sağlamada yaşanan sorunlar.
8. Cinsel yönelim ile ilgili karışıklıklar
9. Bağlanma sorunları, ebeveynden kaynaklanan ilişki kurma sorunları

Oyun terapisi zararsız bir yöntem olmakla birlikte çocuğun ihtiyacı olmadığı durumlarda çocuk ve aile için özellikle zaman kaybı olabilir

Okul öncesi dönem çocuklarının kendini sözlü ifade etmesi onların dili kullanım becerileri ve karşısındaki kişiye güvenmesine bağlı olduğu için konuşarak değerlendirme ve iyileştirme zor olmaktadır. Bu nedenle bu duygusal ve davranışsal problemleriyle başa çıkmalarında kendi dünyalarında olup biten şeyleri oyunlar aracılığıyla ve/veya sembolik araçlarla (örneğin; oyun hamuru, resim, oyuncaklar, kuklalar gibi) iletmeleri ve bu malzemelerin el altında bulundurulmasının oyun terapisini kullanmada etkili olabileceğini göstermektedir.

 “Oyun çocuklar için gerçek hayatın provasıdır.”